Dyslexie
Uit onderzoeken blijkt dat ongeveer tien procent van alle leerlingen in het basisonderwijs behoefte heeft aan extra ondersteuning vanwege lees- en spellingsproblemen. Bij ongeveer vier procent van alle kinderen zijn de klachten zo ernstig en hardnekkig dat er gespecialiseerde ondersteuning en behandeling nodig is. Bij deze groep is sprake van ernstige dyslexie.
Dyslexie (vergoedingsregeling diagnose en behandeling)
Ernstige Eenvoudige Dyslexie
Vanaf 1 januari 2015 valt de diagnose en behandeling van ernstige enkelvoudige dyslexie (EED) onder de Jeugdwet en zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de bekostiging van deze zorg. ‘Enkelvoudig’ betekent dat het kind naast de dyslexie geen ggz-stoornis, beperking, of andere taal- of leerstoornis heeft die belemmerend is voor dyslexieonderzoek en/of behandeling.
Voor kinderen bij wie sprake is van problemen naast de dyslexieklachten, wordt eerst de bijkomende stoornis of beperking behandeld, voordat een kind in aanmerking komt voor een behandeling ernstige enkelvoudige dyslexie. Onder ernstige dyslexie wordt verstaan dat er sprake is van didactische resistentie. Dat wil zeggen dat de achterstanden zeer groot zijn en de problemen niet verminderen ondanks planmatige, systematische en taakgerichte hulp.
Voor kinderen bij wie sprake is van problemen naast de dyslexieklachten, wordt eerst de bijkomende stoornis of beperking behandeld, voordat een kind in aanmerking komt voor een behandeling ernstige enkelvoudige dyslexie. Onder ernstige dyslexie wordt verstaan dat er sprake is van didactische resistentie. Dat wil zeggen dat de achterstanden zeer groot zijn en de problemen niet verminderen ondanks planmatige, systematische en taakgerichte hulp.
Protocol Leesproblemen en Dyslexie
De school hanteert het Protocol Leesproblemen en Dyslexie. Het is zaak om vroegtijdig te signaleren dat een kind lees- en spellingsproblemen heeft. Is dat het geval, dan wordt in het dossier opgenomen dat er mogelijk sprake is van een (ernstige) achterstand die door het onderwijs niet kan worden opgelost, en dat derhalve een vermoeden van dyslexie bestaat. Na de signalering kan de school meteen beginnen met
ondersteuning.
ondersteuning.
Diagnostisch onderzoek
Alleen wanneer extra instructie onvoldoende resultaat oplevert en er voldoende onderbouwing is voor het vermoeden van EED, heeft het kind recht op diagnostisch onderzoek. Dit onderzoek kan uitwijzen dat een leerling aanvullende specialistische behandeling nodig heeft; het kind krijgt dan de diagnose ernstige enkelvoudige dyslexie.Wanneer binnen het kader van deze regeling uit de diagnostiek blijkt dat er geen sprake is van ernstige enkelvoudige dyslexie, wordt wel de diagnostiek vergoed, maar niet de behandeling. Een dyslexieverklaring betreft een vaststelling van dyslexie, maar niet per definitie van ernstige, enkelvoudige dyslexie.
